DAG 15 – TERUGREIS

Om 15.50 vertrekt ons vliegtuig vanaf Fort Myers en aangezien het ongeveer 3 uur rijden is vanuit Clermont kunnen we rustig aan doen vandaag. Gisteren heeft Monique alle koffers al ingepakt, dus vandaag is het alleen even de auto inladen,

een beetje schoonmaken en rijden maar. Dus het alarm hoeft pas om half negen en om half tien zitten we in de auto. We ontbijten onderweg bij de Subway en ondanks dat het weer flink regent, gaat de reis voorspoedig. Aan de andere kant van de snelweg zien we een paar keer een flinke file na ongelukken, maar onze richting rijdt lekker door. Vlak voor Fort Myers hebben we nog even een plaspauze bij Cracker Barrel (leuke winkels zijn dat toch) en om een uur of één rijden we bij Alamo naar binnen om de auto in te leveren. Na een korte keuring krijgen we de vrijwaring, alles klopt. Met pijn in het

hart leveren we de auto in en laden we alles uit. Met onze vijf koffers en handbagage lopen we richting terminal en als we daar zijn realiseert Richard zich ineens dat zijn petje nog in de auto ligt. Een flinke sprint terug en net op tijd om die er nog even uit te halen! Dan checken we alles in en lopen we een eettentje binnen voor een laatste Amerikaanse maaltijd. Nadat er nog een glas limonade over Susans broek is gegaan (hmmm) boarden we tien minuutjes te laat. We zitten op exact dezelfde plekken als de heenreis dus dat voelt vertrouwd. Helaas zijn de films ook hetzelfde als de heenreis, maar er zijn er toch nog genoeg te zien. We hebben (volgens de piloot) een flinke rugwind waardoor de vlucht ruim een uur korter duurt dan de heenreis, maar die ook zorgt voor flink wat turbulentie. Hierdoor wordt de maaltijd pas na een aantal uur

uitgeserveerd. Maar goed dat we nog een bodem gelegd hebben op het vliegveld. Na de turbulente eerste paar uur, wordt het de tweede helft een stuk rustiger. We landen keurig op tijd op Dusseldorf en al onze koffers zijn ook nog meegekomen. Het is maar 5 graden buiten, dus wel een heel verschil met Florida! Onderweg naar huis vallen de meiden nog even lekker in slaap en om negen uur zijn we moe maar voldaan weer thuis. Nu begint het nagenieten!